Eenvoudige taken zijn niet makkelijker

Uitstellen, we kennen het allemaal. Beginnen met de eenvoudige taken en er zoveel mogelijk afvinken voelt nou eenmaal heerlijk. De complexe taken stellen we het liefst zo lang mogelijk uit en in ons hoofd stellen we ons al de worsteling voor die ons te wachten staat. Een complexe taak opdelen in kleinere, eenvoudige taken wordt vaak als dé oplossing genoemd: je weerstand smelt weg en je gaat eerder aan de slag. Een werkzame methode. Maar maak je taken vooral niet te makkelijk! 

Oeps, afgedwaald

Bestaat er zoiets als te makkelijk dan? Absoluut! Stel: een collega vertelt over haar afgelopen weekend. Tijdens haar verhaal betrap je jezelf op het afdwalen van je gedachten. Nieuwe ideeën schieten je hoofd binnen en je herinnert jezelf eraan om na het werk langs de toko te rijden om ingrediënten te halen voor de curry van vanavond. Aan iets anders denken dan dat we aan het doen zijn. Op z’n Engels ook wel Mind-wandering genoemd. Hartstikke frustrerend, want je collega raakt stiekem geïrriteerd en jij houdt er een schuldgevoel aan over. Je aandacht houden bij een simpele taak als naar een gesprek luisteren, lijkt makkelijk maar is voor ons mensen toch verdraaid moeilijk. Dit alles heeft te maken met het uitblijven van het essentiële ingrediënt voor het behouden van je aandacht bij relatief eenvoudige taken: ‘flow’ [1].

Kijkje in het brein

Ons brein is constant op zoek naar nieuwe prikkels. En onze prefrontale cortex, oftewel ons denkbrein, is altijd voor de volle 100% gevuld [2]. Maar waarmee dan? Een groot deel van de eenvoudige taken die we doen (zoals naar een gesprek luisteren of het lezen van een roman) vraagt nog minder dan een kwart van onze hersencapaciteit. Hierdoor ontstaat er veel ruimte voor afleiding. Afleiding vanuit interne prikkels zoals nieuwe ideeën of gedachten, of vanuit externe prikkels, bijvoorbeeld geluiden in de omgeving. Onze hersenen zijn gebouwd om optimaal benut te worden en wanneer iets te langzaam, te simpel, of te saai is, gaan we automatisch op zoek naar extra prikkels [1]. Dit maakt ons efficiënt, maar zorgt er tevens voor dat we af en toe meer last hebben van afleiding en minder makkelijk in die graag gewilde flow komen of blijven.

Focus

Het aanpakken van afleiding zit ‘m niet zo zeer in het voorkomen van te makkelijke taken. Je kunt je taken namelijk eenvoudig aanpassen, waardoor de ruimte voor afleiding kleiner wordt. Op deze manier is de kans groter dat je de focus behoudt en in de flow blijft. Soms doen we dit vanuit onszelf: bij het autorijden zetten we vaak de radio aan. Maar af en toe kunnen we onszelf helpen en de taak uitdagender maken of een extra taak uitvoeren [1]. Zo kunnen we bewust het leestempo verhogen of een scherpe deadline stellen en daardoor de taak uitdagender maken. Ook helpt het uitvoeren van een simpele extra taak voor het behouden van je aandacht bij de oorspronkelijke taak. Zo helpen doodles maken tijdens een telefoongesprek. Hierbij is de kunst om deze extra taak niet te moeilijk te maken waardoor je van aandacht moet switchen. Een presentatie bijwonen en tegelijkertijd je mail bijwerken is geen aanrader. Muziek (mits deze muziek niet te afleidend is) luisteren tijdens je werk, wél!

Aan de slag!

Dus nu weten we wat ons te doen staat wanneer onze gedachten weer eens afdwalen tijdens een gesprek, of wanneer we na het lezen van een pagina uit een boek weer opnieuw kunnen beginnen, beseffende dat er niets is blijven hangen. Houd je eenvoudige taken uitdagend genoeg, geef jezelf een extra challenge! En mocht je de volgende keer je to-do list afgaan en ontdekken dat je die belangrijke complexe taak toch steeds voor je uit blijft schuiven, dan weet je nu: deel ‘m op in kleinere, eenvoudige taken, maar maak het jezelf niet te makkelijk ;-).

Bronnen

[1] Tigchelaar, M. (2019). Focus aan/uit. Amsterdam, Nederland: Spectrum

[2] Boyd, R. (2008). ‘Do People Only Use 10% of Their Brains?’ Scientific American. 7 feb. 2008.